Dilberâ câna yetişdi zulm-i âzârın senin
Kubbe-i eflâke çıkdı kahre ısrârın senin

Kayd-bend dâm-ı belâda bu kadar tahkîr ola
Bu felâketden ziyâde var mı efkârın senin

Böyle bir bâr-ı belâya şîr-i ner tâb eylemez
Bak ki bir asra sığar mı adle girdârın senin

Bu kadar sıkleti sen kāflara ursan inledir
Hak budur bu iddiâya var mı inkârın senin

Bahr-i zulmet kapladı feryâd-res var mı bugün
Senden özge ey kerem-şân yok mu ikrârın senin

Kıl kerem sâhib-zemân biz ümmet-i Muhammed’iz
Güldüre solmuş yüzümüz mihr-i dîdârın senin

Nâmımız muzâfdır muhtâr-ı Mevlâ’ya bugün
LUTFİYA var gavse söyle nerdedir yârin senin