Erenin kandiliyle
Gel gönlünü aydınlat
Namazı mâneviyle
Sen vur göklere kanat

Sözün özünü deyim
Kalma kabukta beyim
Kabuktan inip öze
Mânâ lezzetini tat

Kendini bir şey sanıp
Odu gaflette yanıp
Erene sırtın dönüp
Hâlini etme berbat

Âkil ol kılma dâvâ
Erendendir bu mânâ
Ma’kes olup Rahmân’a
Eyle mahlûka şefkat

Sevdim de Lemyezel’i
İrşâd için gazel’i
Anlatmaya güzeli
Verdiler bana ruhsat

Soyunursan dost yıkar
Zâhir libâsın çıkar
Zâhirini etme bar
İstiyorsan sen esbat

Olursan ehl-i mânâ
Kalmazsın aş’ı nân’a
Sığınırsan Rahmân’a
Eylersin dâim rahat

Tâlip isen mânâ’ya
O dilber-i ra’nâ’ya
Ermek için ulyâ’ya
Erene eyle hizmet

Yunûsî dinle beni
Besleyp semirtme ten’i
Hasreder isen can’ı
Bulursun yüce devlet