Hakk’ın muhlis kulları
Şikayetten ar eder
Yağsa gökten belâlar
Dişin sıkıp sabreder

Hayır ve şer Allah’tan
Bilmeyesin ha kuldan
Hasbün Allah diyeni
Hakk kendine yâr eder

Aklını dumur eden
Tefvîz-i umur eden
Diyen verdi yaratan
Dü cihanda kâr eder

Zararı kuldan gören
Kullara kızıp söven
Hikmet’i gördüğü gün
Çok âh ile zâr eder

Şeytân kurmuştur tuzak
Avam tevhidden uzak
Tevhid’i yaşamayan
Şeytanla pazar eder

Samîmiyet denenir
Kullar kulla sınanır
Hakk değil kul görenler
İmtihânı kaybeder

Hikmete akıl ermez
Ten gözü hikmet görmez
Nükteyi anlar isen
Şeytân gözü kör eder

Öyleyse dinle sözü
Âk’ı pâk eyle özü
Açılsın gönül gözü
Can gözü nur seyr eder

Bak Yunûsî bu devran
Çarkı böyle dönderir
Vetevâsavbissabır
İmân’a davet eder