Erenler cem’ olsun erler dirilsün
Bir gaddâr elinden geldik emâne
Bu yolda yumulan gözler kör olsun

Kahru’llâhı görür gelmez îmâne

Ateşe dökülmüş sabî sıbyânlar

Sahrâları dutmuş bûy-i biryânlar

Eşyayı ağladır savt-ı giryânlar

Meded etmez bu ebnâ-yı zemâne

Deryalar bu derdi görse kururlar

Şecerlere olsa kökden çürürler

İslâm olan bu belâyı görürler
Gayret edüb biri girmez meydâne

Kaflar kaldıramaz bu ibtilâyı
Gökler görse erir bu mübtelâyı

Kâfirler görmemiş böyle belâyı

Yakışır mı bu tehammül insâne

Sabîleri birbir şişe düzerler

Ulemânın başlarını ezerler
Allah var diyenin etin yazarlar

Merhametleri yok pîr ü civâne

Îmânı İslâm’ı olsa bu nâsın
Çeker mi derdini böyle nesnâsın

Dutar mı bir cânın gidince yasın

Dönmez mi bugünde râh-i Rahmân’e

Dinlerin dünyaya etdiler kurbân

Görünmez gözlere fermân-ı Kur’ân

Bugünde cesetde saklanır mı cân

Merkeb maʻlûm lâyık olmaz kurbâne

İ’tikād-ı islâm eridi gitdi
Nûr-i îmân kalbden yürüdü gitdi

Gayret ü şecâʻat çürüdü gitdi

Herkes tâbi’ oldu devr-i zemâne

Erler esîr oldu zenâne bugün

Severek uydular zemâne bugün

İʻtibâr etmezler Kur’ân’e bugün
Ehl-i tuğyân sığmaz herbir mekâne

Gayretu’llah birgün meydana gelür

Kahr-i Hudâ elbet yerini bulur

Adâlet eyler Hak intikām alur
Nice yüzbin gerden boyanır kāne

Ahkemü’l-Hâkimîn hazret-i Allah

Hükmünü yürüdür şüphesiz va’llah

Kādir kudretini gösterir bi’llah
LUTFÎ ol gün hep gelürler îmâne