Ey ihvânlar ey ihvânlar hikmet bu gün beyân geldi
Eyâ canlar eyâ canlar urvet bize şâyân geldi

Gelin gelin bakın hele dost sundu hikmeti dile
Birlik olman münkir ile inkâr dilden koyan geldi

Kur’ân Kerîm aldık ele muhabbetin koyduk dile
Hiçlik ile geldik yola nidâ Hakk’tan duyan geldi

Dervişin hası olanlar canında cânân bulanlar
Muhabbet ile dolanlar yola çıplak yayan geldi

Şol avam-ı nâstan kaçıp bütün emellerden geçip
Aşkın şarabını içip ar namusu koyan geldi

Halk tarafından dışlanıp zındıktır diye taşlanıp
Melâmetle alkışlanıp îmân’ı koruyan geldi

Emmâr nefsi merg ederek örf âdeti terk ederek
Hikmetleri derk ederek Hakk hatırın sayan geldi

Ettim nice beyte heves lik geldi kulağıma ses
Anlayana bu kadar bes denilerek pâyân geldi

Yunûsî varak açıldı hikmet gönüle saçıldı
Hakk ile bâtıl seçildi bak iş’arî Kur’ân geldi