Ey kendini bilgin sanan sözlerin aslını söyle
Sahte ilmi gerçek sanan âlemin raksını söyle

Nefis kuyusuna düştün dinlemeyip hep konuştun
Bilginim diyerek coştun şeytân’ın neslini söyle

İlm-i emâneten alıp sahiplenip kendin sanıp
Ben ondan üstünüm deyip şeytân’ın vasfını söyle

Yol istersen Hakk’a doğru vahdet-i v ücud’u oku
Allemel Esmâyı sayıp Âdemin faslını söyle

Vahdetin mevzusu derin vahdette nerdedir yerin
Oluben Allah’a karin aşkın imlâsını söyle

Aşk mektebini bilmezsin günahtır diye gelmezsin
Yaz desem aşkı yazmazsın aşkın imzâsını söyle

De şu an Hakk nerededir kimlerle ve kiminledir
Sen Hakk’ın vasfını bildir gönlün sevdâsını söyle

Çok yiğidi pehlivanlar oldu hebâ nice canlar
Sebil sebil akan kanlar erler sehpâsını söyle

Mansuru okudun bildin kâfir diye fetvâ verdin
Âlim diye nam da saldın aşkın fetvâsını söyle

Varlıkların aslına bak Hakk’tan gayrı var mıdır Hakk
Sen Hakk ile Hakk olarak Hakk’ın nidâsını söyle

Göz olmadan seyretmeyi dilsiz de kelâm etmeyi
Ağızsız yemek yemeyi rûhun gıdâsını söyle

Zâhirdeki söze kandın gaflet ateşine yandın
İblisi şeytân’a döndün tevhit fetvâsını söyle

Çok derin aşkın yâresi meğerki yokmuş çâresi
Bulur isen haber verip aşkın devâsını söyle

Aşkta çok hayretler gördüm lâkin bu kadarın dedim
Mâdemki sen de bilirsin haydi dahasını söyle

Yunûsî Mansûr’a iy bak ondan konuşmadı mı Hakk
Sen Hakk’a âşık olarak aşkın pahasını söyle