Eyâ derviş ağyarı geç
Âşina’yı dildâre gel
Canın alıp satıldığı
Şol hakîkî pazara gel

Uzak et gönlü zâhid’ten
Irak ol ölüy camid’den
Hazer kıl câhil abid’den
Hakk yoluna âvâre gel

Aşksız sohbetleri bırak
Aşkı anlatanlara bak
Alarak sen aşktan sebak
Muhabbetle güftâra gel

Nehrin küçük olanında
Bulunmazmış dürr-ü yektâ
Dürr-ü yektâ’yı istersen
Okyanusu ebhâre gel

Aşkın kanunu böyleymiş
Hakk mükedder kalpte imiş
Murâdın Hakk ise şâyet
Dîvânına bî çâre gel

Dediyi koduyu geçip
Zâhidi hödükten kaçıp
Mey’i aşkı hoşça içip
Hakk Hakk diyerek zâr’e gel

Hâli aşkı zâhid bilmez
Gönlünün gözü kör görmez
Âşık olan münkir olmaz
Aşk hâlini ikrâre gel

Besle gönlü etme alîl
İster isen olmak Halîl
Aşk odunu yakmış Celîl
Yanmak için ol nâre gel

Haram der aşk mey’in içmez
Ak ile karayı seçmez
Bu pazarda akıl geçmez
Bırak aklı dîvâne gel

Dikenli bahçeye girme
Gül diye dikeni derme
Batar ele diken alma
Muhabbetle gülzâre gel

Tâlip isen cânı dilen
Ayrılma aşkın yolundan
Bütün engelleri aşıp
Şevki aşkla sen yâre gel

Gör bülbülü gül dalında
Sıdk lazımdır aşk yolunda
Şuh isen sıdkı vermezler
Geçip şuhluğ dîvâne gel

Dost aşkını koyup dile
Ar namusu verip yele
Sevdiğin çün çekip çile
Yüreğinde bin pâre gel

Şâyet olur isen meyhâr
Meyhane olur sana dâr
Eliyle sunduğunda yâr
İçmek için peymâne gel

Görünce aşkın câm’ını
Bırak dünyanın gâmını
Geç git ad ile sanını
Allah için efgâne gel

İçi dışın Hakk’la dolsun
Bırak zâhid kâfir bilsin
Senin küfrün îmân olsun
Mansur’leyin sen dâr’e gel

Yunûsî’yim mesdi müdam
Hidâyet eyledi Hüdâ’m
Sen de istersen hidâyet
Mest olan şu meyhâr’e gel