Gaflet şarâbıyla sarhoş olanlar
Îmân u İslâmdan bî-haber olur
Emvâl ü eşyâdan lezzet bulanlar
Azâb ü hisâbdan bî-keder olur

Yalınız bir bilür nâm-ı İslâmı
Celb-i dünyâsına eyler devâmı
Bilmez ki bu ömrün gelür hıtâmı
Yanında bir akçe dür güher olur

Malı çoğaldıkça yüzü allanır
Vasfetdikçe mal ağzı ballanır
Servi gibi dünyâsıyla dallanır
Gözünde bir etmek arş kadar olur

Gördükçe kendinden ziyâde bir ferd
Derûnuna dolar âteşden bin derd
Çarpar çâr tarafa gayreti pek sert
Yediği içtiği hep zeher olur

Cânın fedâ eder dünyâ mâlına
Gören şaşar bu âdemin hâline

Bakmaz şerî’atin kîyl ü kâline
Bu gaflet bâdesi şîr şeker olur

Yüz senelik erzâk yanında olsa

Herbir envâ’ıyle yığılsa dolsa

Tâzeden tarîk-ı ber-kârı bulsa
Gönlünde sürûru bin neher olur

Kalbine dünyâsı vermiş halâvet
Seâdete galib olmuş şekâvet
Evlâd ıyâl eşyâ güzel tarâvet
Ne bilsün âkibet bâri kahr olur

Bir fakiri birgün etmez misâfir

Mâldârları sever olsa da kâfir
Olur mu Cebbâr’ı Kahhâr’ı zâkir
Der ki insanlarda bu hüner olur

Torundan toruna kurar binâlar
Kendi emsâline eder senâlar
Zanneder ki ömrü bulmaz fenâlar
Elbet bu dünyâdan bir sefer olur

Evlâdına ta’rîf eder bu hâli
Aman-sakla gelen yıla bu mâli
Bu dünyânın vardır dürlü ahvâli
Olur da ki noksân bir deher olur

Âdâbı erkânı ta’rîf eylemez
İslâmın şartını kolay söylemez
Emru’llahı kendi doğru dinlemez
Düşünmez âkıbet derbeder olur

Sen seyreyle bu âdemin hâlini
Bu gayretde cem’ etdiği mâlini

Beline bağlamış gaflet şâlini
Zanneder binlerce muammer olur

Birgün olur var mâlını bölerler
Vereseler üzerine gülerler
Mihnet-hânesine bir bir dolarlar
Nice bin âdemler muzaffer olur

Enişteler geçer sedir başına
Oğulların ağu katar aşına
Bir akçe kıymazlar mezâr taşına

Meyânda sözleri mugayyer olur

Bu dam u taşları bir bir bölerler
Herbiri birine gider dolarlar

Harâmîler gibi gelür talarlar
Herbir taş gözlere mücevher olur

Gazab ile büyük damı sökerler

Kuşatları yer yüzüne dökerler
Kalan yerlerine arpa ekerler

Vereseler bir bir berâber olur

Neler çeker herkes tebdîl tağyirde
Herbiri ölene ta’zîr tekdîrde
Hiçbirisi râzı değil taksimde
Yüzleri toz ile mugabber olur

Biri gider hızarcıyı getirir
Dülgerleri yanlarında oturur
Herbirisi işlerini bitirir
Vereseler yine mükedder olur

Masraflar gösterir o dem binâlar
Ne yapsınlar evde yokdur gınâlar
Üstadlar ederler işi fenâlar
Herbiri kahr ile mukahher olur

Ne bir ihsân ne bir in’âm zâhire
Ne Fâtihâ ne bir hayrât hâtıre
Uğramışlar gûyâ kahr-i Kâhir’e
Yanlarında bu mal münekker olur

LUTFÎ der ki aman ölmezden uyan
Şerî’ati dut bir Allah’a dayan
Îmân İslâm nûr-i tevhîde boyan
Ol zemân her şeyin mutahher olur