İnsan olan her dem düşünür, bilir
Gel ey gafil gönül gafletten uyan
Ecel uyku gibi ansızın gelir
Gel ey gafil gönül gafletten uyan
Yolda kalır, tembel olup, uyuyan
Ukba ânı sana ayan olmadan
Vücudun sararıp, benzin solmadan
Mahdud nefes bitip, cansız kalmadan
Gel ey gafil gönül gafletten uyan
Yolda kalır, tembel olup, uyuyan
Seni seven dostun kabre gömmeden
Hayır, hasenat yap ölüm gelmeden
Vâris olan gelip malın bölmeden
Gel ey gafil gönül gafletten uyan
Yolda kalır, tembel olup, uyuyan
Hasan, ömür geçti, telaş eyleme
Zikir, Kur’an oku; kem söz söyleme
Burda fazla gülüp gönül eğleme
Gel ey gafil gönül gafletten uyan
Yolda kalır, tembel olup, uyuyan…