Gönlümün aynasına bakıp Mevlâ’yı gördüm
Gönülleri süsleyen hep dilârâ’yı gördüm

Gönlü aydın göz mahmur dışı vîran iç mâ’mur
Ehl-i harâbatta ben cümle mânâ’yı gördüm

Toplumdan hep dışlanmış kınanıben taşlanmış
İrfân ile süslenmiş nice dânâ’yı gördüm

Zâhirin süslemeyen nefsini beslemeyen
Nâsın çirkin dediği birçok zibâ’yı gördüm

Kararan nice yüzü ruhsuz mânâsız sözü
Seyreder iken gözü nice âmâ’yı gördüm

Dünyâ gölüne dalmış çalışıp zengin olmuş
Kasası zer’le dolmuş onca gedâ’yı gördüm

Gözün varsa sen de bak rahmetini kesmiş Hakk
Hakk’tan mahrum olarak gönlü sidâ’yı gördüm

Görüntüde velî hoş dilde ilim gönlü boş
Hoca olmuş nâsa baş Hakk’tan cüdâ’yı gördüm

Yunûsî aman aman pek beter olmuş zaman
Yaşanmayınca Kur’ân derviş’de sivây gördüm