Gönlün olduysa hârâbat
Buyur Şeyh’im eder âbâd
Âbâd olmayı istersen
Eyle Hakk’ı candan irad

Gafletle geçirme günü
Çalış ki olasın mürid
Hakîki mürid olursan
Rahman eyler seni murad

Derviş isen nerde hâlin
Hâl ehliysen nerde bâl’in
Ehli hâlin kalbine Hakk
Nazar edip verir sivad

Zikir etmezsin Hallakı
Muhabbetle içten içe
Mütelezzizsin dünyâ’yla
Vermiyor zikr gönlüne tad

Nefsâni hazz ve istekler
İstilâ etmiş gönlünü
Hakîkatten bî habersin
Olmuşsun nefse inkıyâd

Uzak ol nefsi zulmetten
İstersen nasip hikmetten
Alırsan lezzeti uzletten
Gelir gönlüne infirâd

Kararmış kalbin kasvetle
Kesilmiş ilgin ahretle
Sabah akşam zikretmekle
Gelir gönlüne inbisâd

Verdi Allah ayakla baş
Var etti başta gözle kaş
Deyip faydalıyla uğraş
Mâlâyandan eyledi red

Hakk âleme verdi âhenk
Dürüstlüktür dinde mihenk
Eyleyip nefsin ile cenk
Gözüksün hallerinde dâd

Olmasın hiçbir huyun bed
Tut elini olmasın zed
Olursan ehli muhabbet
Edilirsin ardınca yâd

Yunûsî Hakk olsun sözün
Zikret kararmasın yüzün
Hakk’la hemhâl edip özün
Etsin Allah diye feryâd