Gözlerim göreyim cânân ilini
Hayıf ki dağları duman bürüdü

Koparmağa yâr bâğının gülünü

Daldan gül koparan kollar çürüdü

Çâr-taraf rakîbler gözler yolumu

Bend etmişler ayağımı elimi
Devr-i felek bugün kesmiş dilimi

Hayat bahş eyleyen sular kurudu

Bir emen-gâh arar idim cânıma
Bir mihribân gözler idim yanıma

Tîğ-ı ağyâr susamışdır kanıma

Yüreğimde olan yağlar eridi

Sarf olsa cihâna derd-i derûnum

Kāfları dağıdır âh-ı füzûnum

Pârelendi bu seyf ile berûnum
Gam leşkeri bölük bölük yürüdü

Sahrâ-yı cünûnun Mecnûn’larını

Cemâl-i Leylâ’nın meftûnlarını

Âşüfte üftâde mahzûnlarını
Dilşâd eden LUTFÎ pîrler var idi