Haber eylen âşıklara, aşka gönül veren benim,
Aşka paha kim yetire, aşk madenin bulan benim.

Yer gök dolu bu aşk durur, aşksız hiç nesne yok durur,
Aşk bahrisi olubanı denizlere dalan benim.

Deniz yüzünden su alıp, sunu veririm göklere,
Bulutlayın seyrân edip, Arş’a yakın varan benim.

Yıldırım olup şakıyan, gök melâikin dokuyan,
Bulutlara hüküm sürüp, yağmur olup yağan benim.

Gördüm göğün meleklerin, her biri bir cünbüşdedir,
Hak Çalap’ın zikrin eder İncil ü hem Kur’ân benim.

Gördüm diyen değil gören, bildim diyen değil bilen,
Bilen ol durur gösteren aşka esîr olan benim.

Sekiz uçmak âşıklara, köşk ü sarâydır onlara,
Mûsâleyin hayrân olup, Tûr Dağı’nda kalan benim.

Kalem çalınıcak görgil, haber böyle durur bilgil,
Kâlû belâ kelecisin bunda haber veren benim.

Deli oldum adım Yunus, aşk oldu bana kılavuz,
Hazrete değil yalınız yüz sürüye varan benim.