Her derdin devâsını
Zannetme ki sen bal’da
Her derdin devâsını
Bulmuşuz biz Hakk yolda

Aç kulağını işit
Bak arıya kaç çeşit
Olduysan deyim reşit
Olmaz mânâ her kul’da

Ne güzel yaratmış Hakk
Bülbülün zârına bak
Gülde diken var diye
Durmaz her kuş o dal’da

Ulaşan bahre seldir
İleten Hakk’a yoldur
Sözü söyleyen dildir
Aranmaz ki söz lâl’da

İste yardımı mert’ten
Umma vefay nâ mertten
Uzak et kendin gerd’den
Mikrop gizlidir tozda

Ne kulak ne de gözde
Hakk’ın hikmeti özde
Ne ararsın sen bezde
Hikmet aranmaz şal’da

Hakk verir gönle beşîr
Yükü civanlar taşır
Gence hizmet yaraşır
Çün kudret olmaz zâl’da

Kesme gönlü gıdâdan
Edep tâç imiş Hüdâdan
Edebi bilmez nâdân
Arama edep cal’da

Önce dinlemeyi bil
Bildiklerin evhâm sil
Hikmete âşnâdır dil
Bulunmaz hikmet kâl’da

Ehli mâneviyat ol
Hakk hakîkat ile dol
Azimle aşılır yol
Yoktur gerçeklik fal’da

Sahteyi gerçeği seç
Dünyânın hazzını geç
Gönlünün gözünü aç
Kalma fânî âmâl’da

Ne han ne de hancısın
Unutma sen yolcusun
Yolun zorlu ve uzun
Azık lazımdır yol’da

Libâs’ın hayırlısı
Takvâdır dedi Mevlâ
Libâs’ı takvâyı giy
Olmasın gözün mal’da

Koma mü’minliğ dilde
Müstakim ol sen yolda
Şeyh’ine teslim olup
Yaşa dervişliğ hâl’de

Yunûsî ara özü
Bırak dildeki sözü
Çevir Mevlâ’ya gözü
Gönlün kalmasın dall’da