Siyd ederken hümayi irfanı
Uçdu ol şahbazı sultanı
Yusuf-ı çahe atdı ihvanı
Kodu hasretde pîr-i Ken’anı
Neyledin Mustafayı ey fâni
Kande gitdi Muhammed’üm kani
Terk edüb bu seray-ı vîraneyi
Belki cümle sivayı sübhani
Arzu etdi o vechi rahmani
Katreden geçti buldu ummânı
Neyledin Mustafayı ey fâni
Kande gitdi Muhammed’üm kani
Tek midir bülbül etse efgânı
Zayi’ etdi o verdi handanı
Nola ger dökse gözlerim kanı
Görmez oldum o mâh-ı tâbânı
Neyledin Mustafayı ey fâni
Kande gitdi Muhammed’üm kani