Katremizden hisse al bi-gar-ı derya olmuşuz
Cümle halka bir bakışla çeşm-i bina olmuşuz
Gerçi zahirde liban-ı nas ile güftarımız
Mânâ yüzünden soyunup hep muarra olmuşuz

Validem merhume açmıştı bize bir kutlu fal,
Ravza-ı Pak-i ziyarette demişti “Ey Kerimül Müteal
Bu Habibin hürmetine ver bana ferzend bi-melal
Andan aldığı libası bunda iksa olmuşuz

Ta ezelden intisabım alemin Seyyidine
Düştüm aşkına anın geleliden bu anasır bendine
Çok aradım ağladım yüz tutup Hakk’ın kendine
Alemi devran içinde Hubb-u Mevlâ olmuşuz

Künhümü bilmek dilersen sırr-ı Haki’dir özüm
Anın edvarıncadır daim özüm ve sözüm
Her neye baksa basar Haki’din bakan gözüm
Zira evvelden anınla tek-ü tenha olmuşuz

Bir acep sırrı Taki’den aldığım ders-i iber
Anı bilmek dilersen sana vereyim haber
Her ulumu almıştı Pirimden O Şeyhi muteber
Bir anda mahvolup bezm-i ferda olmuşuz

Çünkü kıtmir olalıdan bu kapıda bu hakir
Her işin sırrın ezelden bildim Takdir-u Kadir
Ol sebebden işimiz cümleye tazim ve terkindir
Böylelikle halk içinde Hakk’ı rana olmuşuz

Bu tarikat aleminde olmak istersen su-dimend
Sen de bu halde olup halktan lisanı eyle bend
İşte budur acizanem Hubb-u Fi’llah sana pend
Hayr-u hakanı cihan Simurğ-u Anka olmuşuz