Kendin gibi sanma dostum
Sen ayrısın ben ayrıyım
Sen sıhhat âfiyettesin
Ben dost aşkından sayrıyım

Bakıp hâlime etme zemm
Aşk koymuşlar adımı hem
Eylemişem Hakk ile cem
Ben her milletten gayrıyım

Muhib eyleyince Hüdâ
Ettim Dosta canım fedâ
Dost sevgisi oldu gıdâ
Gaflet ile doyar mıyım

Ben dâim nefsimi yerdim
Ruhuma aşkla hazz verdim
Çün elestüde söz verdim
Ben ahdimi bozar mıyım

Sen istikâmeti bozdun
Hakk yoldan çıkıben azdın
Hakk ile ahdini bozdun
Seni insan sayar mıyım

Dönüp sırtını Kur’ân’a
Meskenlik ettin şeytân’a
Sen asî iken Rahmân’a
Öğüdünü duyar mıyım

Hakk hakîkatle dolmuşken
Ben Hakk’da fânî olmuşken
Sen gaflet içre kalmışken
Ben sana hiç uyar mıyım

Kınayanlar kınar diye
Niye çıkım yoldan niye
Üç beş soytarı yüzünden
Hakk yolunu koyar mıyım

Yunûsî ben çalıştım bak
Hakk’ı seven kul olarak
Şükür aşkın bahşetti Hakk
Senin gibi ağyâr mıyım