Kerbela’da bâr-gâh-ı âl-i Zehrâ hikmeti
Kurdular ki buldular arşdan yüce bir devleti

Ehl-i eflâk erâzîyi cümleten seyrân edüp
Gördüler ki bu tarafdandır Hudâ’nın rahmeti

İns ü cân eşyâ-yı âlem bahr-i hayretde zebûn
Tîğ-ı aʻdâdan çıkar Hakk’ın büyük merhameti

Şimr-i zi’l-cevşen Yezîd’in emrine münkād olup
Kerbelâ ashâbının Allah iledir ülfeti

Ol Huseyn’in zât-ı pâki şeb-i muhtâr-ı Hudâ
Hazret-i Yahyâ edüp anı bu cilve rif’ati

Âl-i evlâd-ı Resûl’i teşne-leb dûçâr edüp
Ol Yezîd laʻnet-mekân çeksün dü-âlem zahmeti

LUTFİYÂ Âl-i abâ Çihâr-ı yâre buğz eden
Va’llah anlara ezeldendir Hudâ’nın laʻneti