Kerbelâ’da bir kıyâmet koptu, mâtemdir bu gün
Ehl-i dil meyus, yezidi şâd-u hurremdir bu gün
Âşıkanın gözlerinden cûş eden demdir bu gün
Ey muhibbân ağla matemdir, muharremdir bu gün

Âsuman kan ağlayıp, gökten döker eşk-i cefa
Yaktı her bir mü’mini, ceryan-ı hâl-i Kerbelâ
Parlıyorken böyle söndü, mah-i Hurşid-i Hüda
Ey mühibbân ağla matemdir, muharremdir bu gün

Yâdigâr-ı Mustafa bil, gark-ı hûn oldu bu gün
Böyle bir bağ-ı risalet, mahvolup soldu bu gün
Bunca evlâd-ı Muhammed, gam ile doldu bu gün
Ey muhibbân ağla matemdir, muharremdir bu gün

Ağlayan göz cân-u dilden, şüphesiz nem-nâk olur
Hâl-i şahı yâdeden kalpler yanar gam-nâk olur
Razı olmaz gönlü kat’iyyen bu hâle çâk olur
Ey muhibbân ağla matemdir, muharremdir bu gün

Sâde süfyâni olanlar ağlamaz, onlar güler
Varma asla böyle bir meclise, dâim kıl hazer
Ehl-i Beytin sevgisinden olmasın dûr, reh-güzer
Ey muhibbân ağla matemdir, muharremdir bu gün

En büyük sermâyemizdir, hubb-i âl-i Mustafa
Vüdd-i-kurbâ emr-i Hakk’tır, nâsa ihsan-i Hüda
Sen de ŞEMSİ çok sarıl, kurbaâya Farzı kıl eda
Ey muhibbân ağla matemdir, muharremdir bu gün