Mâneviyatın göğüne kanatlanıben uçarım
Esfel denilen dünyâya gönül vermeden geçerim

Mevlâm verdi ferâseti oldu Hakk’ın inâyeti
Elde ettik dirâyet-i Hakk’la bâtılı seçerim

Gönlümdedir hikmeti Hakk okumuşum aşktan sebak
Gönlüm aşkla oldu revnâk inciyi hikmet saçarım

Tattı damağım şerbeti sevgiyle buldum kurbeti
Eyleyip halka hizmeti nefs askerini biçerim

Yolum mâneviyat yolu sevmedim parayı pulu
Çün gönlüm Hakk ile dolu bâtıl olandan kaçarım

Haberdar olunca Hakk’tan ayırdım karayı aktan
Çıkaldan nefs denen çâh’tan şiiri hikmet saçarım

İrfân geldi gitti cehil hoş mânâya oldum ehil
Eyledi Hakk aşka dâhil aşkın mey’ini içerim

Açtı da dîdârını dost eyledi aşkı beni mest
Aşk ile olunca sermest sırr perdesini açarım

Yunûsî’yi miskin oldum yâri miskinlikte buldum
Ben aşk ile kânî oldum zannetmeyin ki nâçârım