Muhammed tayyib ü tâhir kamu’dan
Bizi ol kurtarıserdir Tamu’dan
Yoğidi anda ahlâk-ı zemâim
İbâdet taat idi işi dâim
Der idi günde yetmiş kere ol Şâh
Cenâb-ı Hazrete Estağfirullâh
Bize bu sırrı takrir eyleyeydin
Yine rûhâni sözler söyleyeydin
Aceb yerden bana ettin suâli
Nedir imdi bilin bunun meâli
Günâh için değildi Mustafâ’nın
Hudâ’ya dâim istiğfârı O’nun
Kaçan kim vâridât-ı Kibriyâ’dan
Bugün bir feyz erişdi Hudâ’dan
Bugünkü feyzi idrâk ede rûşen
Hicâb olurdu evvelki erişen
Onun def’ine istiğfâr ederdi
Aradan kuru ol perde giderdi
Terakkî eyleyip kurb-i visâle
Karîb olurdu her gün ittisâle
Eğer evvel eğer âhir demâdem
Budur ben bildiğim vallâhü a’lem

Der sıfat-ı Medh-i Münâsib-i Hâl

Cemî-i derdlere dermân Muhammed
Cihân ten gibi ona cân Muhammed
Zemîn ü âsümân olmazdı peydâ
Seninçün oldu bu eyvân Muhammed
Günahkâr ümmetine kıl şefâat
Suâl ettiği vakt ğufrân Muhammed
Vücûdun mazhar-ı Nûr-ı İlâhi
Yüzündür Sûre-i Rahmân Muhammed