Nâdanı terk etmeden yârânı arzularsın
Hayvânı sen geçmeden insânı arzularsın
“Men aref-e nefse-hû fakad aref-e Rabbe-hû”
Nefsini sen bilmeden Subhânı arzularsın
Sen bu evin kapusun henüz bulup açmadan
İçindeki kenz-i bî-pâyânı arzularsın
Taşra üfürmek ile yalunlanır mı ocak
Yüzün Hakk’a dönmeden ihsânı arzularsın
Dağlar gibi kuşatmış benlik günâhı seni
Günâhını bilmeden gufrânı arzularsın
Çüzün yeşil kabını yemekle dad bulunmaz
Zâhir ile ey fakîh Kur’ân’ı arzularsın
Şerâbı sen içmeden sarhoş-u mest olmadan
Nice Hakk’ın emrine fermânı arzularsın
Gurbetliğe düşmeden mihnete sataşmadan
Kebab olup pişmeden büryânı arzularsın
Yabandasın evin yok bir yanmış ocağın yok
Issız dağın başında mihmânı arzularsın
Bostanı bağı gezdim hıyârını bulmadım
Sen söğüt ağacından rummânı arzularsın
Başsız kabak gibi bir tekerleme söz ile
( Yunus ) leyin Niyâzî irfânı arzularsın