Hoş temâşâ ederek sırlara ermek ne güzel
Görülen her şeyi bir hikmete vermek ne güzel

Kâh emek verdiğimiz bahçelerin lâlesini
Kâh Hudâ lutfu açan gülleri dermek ne güzel

Dikeninden ayırıp gülleri, yaprak yaprak
Yârimin geçtiği her bir yola sermek ne güzel

Bin yeisten kararan kalbe ışık yansıtacak
Bir tebessüm ile tekrar gülüvermek ne güzel

Aslı toprak beşerin, inse semâdan ilham
Mevsim olmuşsa bahar, gürce yeşermek ne güzel

Yaratılmış güzelin seyrine doymaz, Tâlî
Kim bilir Rabb’imizin Nûrunu görmek ne güzel