Pek güvenme dâr-ı dünyâya seni kabre güder
Cân gider cesed düşer yerlerde olur derbeder

Gafil olma âkibet nevbet gelir birgün sana
Yapdığın yapdırdığın vîrân eder dâr-ı keder

Çul çuval astâr-ı Kâ’be-veş metâf olmuş sana
Al yeşil elden gider pâ-mâl olurlar ser-be-ser

Nice bin eyvân u köşk elvân nakışlı hân-kãh
Devletin bulur zevâl harmân eder emr-i kader

Rişte-i cândır sana bugün süpürge telleri
Sîm ü zerden sevgili evlâdların elden gider

Gün olur oğlun kızın hep hâdim-i ağyâr olur
Eller elinde olurlar hâk-sâr zir ü zeber

Bir fakîri görse gözlerin kara su indirir
Gûya ejderhâyı gördün âleme verir zeher

Teneşir tahtasına korlar ki solmuş gözlerin
Seyreder kande varacak der bugün râh-ı sefer

Mâlikü’l-mülk hazret-i Allah’a etmez inkıyâd
Nûr-i tevhîd yok mudur kalbde aceb zerre kadar

Hac zekât sohbeti gãyet pek sakîl olmuş bugün
Putları tenzîl edübdür elde olan sîm ü zer

LUTFİYÂ dârü’l-emân dergâh-ı Mevla’dır yine
Ehl-i îmâna şerî’at her dü-âlem reh-güzer