Söz geldi de dilime
Diyemedim yüzüne
Aldım kalemi ele
Döktüm derdi vezine

Açtım da taşladılar
Toplumdan dışladılar
Dost idim vaş dediler
Gömüldüm ben hüzüne

Tenhâlar oldu dâr’ım
Geceler artık yârim
Bundan gayrı küsmüşüm
Dünyânın gündüzüne

Hakk dedim söze geldim
Sırları çöze geldim
Dünyâyı size verdim
Meylim yok sündüsüne

Bana dedi ki İlâh
Karışma halka sibah
Allah’ın düşmanının
Bakmam artık yüzüne

Avamı nâsı geçtim
Bâtılı Hakk’tan seçtim
Velî sanılanların
Vâkıfım beze’sine

Yunûsî minnetim yok
Enîsimdir yüce Hakk
Ben Hakk’ı dost bilerek
Çektim rest cümlesine