Tarîkat yolunda şöyle bulamadım gönlümce yâr
Her kime dost dedi isem olmadı bana vefâkâr

Rûhum Rahmân’a ulaştı hallerim dışarı taştı
Dostum hallerime şaştı inkâr edip etmez ikrâr

Yola sıdk’la gelemedi derviş hâlin bilemedi
Hâlimi hoş göremedi çün eyledi gönlünü dar

Âmâ oldu görmez gözü incitiben kırdı bizi
Kızarmıyor bile yüzü gönlünde lâin şeytân var

Derviş gibi gezdi tozdu ahit verdi ahdi bozdu
Şeytân’la bir oldu kızdı olmuş meğer bana ağyar

Şeytân’la ortaklık kurmuş şeytân yayı sıkı germiş
Oku can evinden vurmuş dostlarımı tek tek avlar

İyi değil kötü gördü kafasını şerre yordu
Hâin hâin soru sordu gönlünde gaflet-i evzâr

Bak bu devran böyle döner iy zannedildi kötüler
Felek erlere kötü der böyle geçip gitti çağlar

Dostlarım dinleyip duysun hatırı dostluğu saysın
Kur’ân’daki nidây duysun duymayan âhir çok ağlar

Gelin dostlar olun yakın hallerime güzel bakın
Hallerim lütfudur Hakk’ın çün Rahmânî haldir bunlar

Hallerin gitmezse hoşa Yunûsî üzülme boşa
Sen dînini güzel yaşa rahmâniyet görmez kullar