Üçler beşler ve yediler
Bana kâtipsin dediler
Elime kalem verdiler
Hâli nâsı yaz dediler

Sundular bâde’yi aşkı
Beni sarhoş gezdirdiler
Attılar vahdet bahrine
Tevhid ile yüz dediler

Şiir değil hikmet bunlar
Akıl değil gönül anlar
Görün beni ey ihvanlar
Âvâr âvâr gez dediler

Ehil olunca vahdete
Aldılar beni halvete
Bağlayıp Kur’ân sünnete
Hikmetleri sez dediler

Sevdiler tilmiz olarak
Okuttular aşktan sebak
Eyleyip beni ehl-i Hakk
Bu dünyâdan bez dediler

Tatlı cana kastettiler
Hallerimi rast ettiler
Beni dosta dost ettiler
Dost aşkına nez dediler

Eyleyince Hakk’a kurbet
Bahşolundu sırrı vahdet
Anlamadı Ahmet Mehmet
Kulağıma gizz dediler

İlhâm eyledi yüce Hakk
Levh-i mahfuzdan indi bak
Hikmeti şiir olarak
Beyit beyit diz dediler

Yunûsî dün nihândım bak
Bu gün açık eyledi Hakk
Sen ehl-i hikmet olarak
Sırrı Hakk’ı riz dediler