Vardım kabre ziyârete ayân oldu gizli haller
Ol kabrin dehşetinden gördüm solmuş nice güller

Giden ora hâk’e batar Arap Acem Türk’ü Tatar
Karılmış toprağa yatar görmez olmuş gören gözler

Gözüm sağa sola baktı damla damla yaşlar aktı
Gördüğüne hayret etti konuşamıyordu diller

Kefen kaybolup çürümüş börtüyü böcek bürümüş
Et ile deri kurumuş tutmaz olmuş tutan eller

Kimi beydi kimi de şâh kimi çirkin kimi de şuh
Bu gün olmuş hepsi de tuh toprak olmuş gülen yüzler

Alevler sarmış her bir yanı tutmuş asî olan canı
Kurutmuş akan şol kanı akrep yılan olmuş bez’ler

Kimi Velî kimi deli kimi yaşar kimi ölü
Kimi almış ele gülü mahşer günün aşkla bekler

Olmuş tenler hor’u hakir seçilmiyor zengin fakir
Gördüm gözler çukur çukur hâk içine akmış gözler

Yunûsî bak çürümüş kaş versen yiyemez ekmek aş
Düşmüş damaktan her bir diş duydum dilsiz nice sözler