Zehî kenz-i hafî kândan gelür her var olur peydâ
Gehi zulmet zuhûr eder, gehi envâr olur peydâ
Zehî deryâ-yi vahdet kim kesilmez hergiz emvâcı
Bu kesret âlemi andan doğup nâçâr olur peydâ
Ne sihr-i bül acebdir kim bu yüzden görünür ağyar
O yüzden gayrı yok tenhâ gelür dildâr olur peydâ
O yüzden görüben ağyâr döner şem’-i cemâlinden
Felekler de görüp anı döner edvâr olur peydâ
Taşınır günde yüzbin cân adem iklimine her dem
Gelür yüzbin dahî andan bulur îmâr olur peydâ
Dışın içe hayâlâtı, için dışa zuhûrâtı
Birinden ol birine tuhfeler her bâr olur peydâ
O devriyle gelüptür Enbiyâ, Mürsel merâtibce
Gehî mü’min zuhûr eder gehî küffâr olur peydâ
Tecellî eyledikçe ol sarâyı sırr-ı ahfâda
Bu sûret âlemi içre satu pazar olur peydâ
Anın zâtına gâyet, su’una hergiz nihâyet yok
Anınçün her bir isminden gelür bir kâr olur peydâ
Tecellî eyler ol dâim celâl-ü gehî cemâlinden
Birinin hâsılı cennet, birinden nâr olur peydâ
Cemâli zâhir olsa tiz celâli yakalar anı
Görürsün bir gül açılsa yanında hâr olur peydâ
Bu sırdandır ki bir Kâmil zuhûr etse bu âlemde
Kimi ikrâr eder ânı, kime inkâr olur peydâ
Velî ârif celâl içre cemâlini görür dâim
Bu hâristânın içinde ana gülzâr olur peydâ
Ne sırdır ki iki kimse nazar eyler bu ekvâne
Biri ancak görür dârı, bire deyyâr olur peydâ
İçi ummân-ı vahdettir yüzü sahrâ-yı keşfettir
Yüzün gören görür ağyâr içinde yâr olur peydâ
Alan lezzâtı birlikten halâs olur ikilikten
Niyâzî kande baksa ol hemân dîdâr olur peydâ
Görür ol kenz-i mahfîden nice zâhir olur eşyâ
Bilür her nakş-ü sûretten nice esrâr olur peydâ