Zamâne müritleri
Şeyh’ten daha Şeyh oldu
Şeyh’ine sırtın dönüp
Şeytân’a yüzün döndü

İhlâsla yola girdi
Hakk rızasıydı derdi
Aşkla önde giderdi
Önce iyi bir ihvandı

Şeytân gönlüne girdi
Fitne fesadı verdi
Haydi dedi gönderdi
Baş olmaya sulandı

Şol câhilin hödüğü
Haramdır hep yediği
Yalan gıybet dediği
Kendini âlim sandı

Der şeytân sen âlimsin
Geç başa muallimsin
Ben de derim zâlimsin
Gaflet oduna yandı

Din meydanına girdi
Âleme fitne yaydı
Adını ihlâs koydu
Kin nefrete boyandı

Oldu dünyâya haris
Sardı gönlü kötü his
Verdi vesvesey habis
Çün şeytân’a güvendi

Ameli haset fesat
Etti ümmeti ifsat
Aldı şeytân’dan ruhsat
Fıskı ile kıvandı

Bak önüne attılar
Kemikle aldattılar
Hödüğü baş yaptılar
Makam ile sınandı

Metheyledi câhiller
Sahiplendi kâhiller
Tasvip etmez âkiller
Âriflerce kınandı

Sinsi sinsi gezmeyin
Ara açıp bozmayın
Yazdığıma kızmayın
Gönlüme ilhâm geldi

İlm-i hikmeti bilmez
Âmâ’dır gözü görmez
Gâfil vefâyı bilmez
Yeter artık yaz dendi

Yunûsî sen âkil ol
İstersen Mevlâ’ya yol
Yol içinde çoğu kul
Şehvet ile bulandı