Aşkın şarâbın ver bana
Tâ kalmasın havf u recâ
Endişelerden kıl rehâ
Mest et o meyden sâkıyâ

Nân istemem âb istemem
Âsâyiş ü hâb istemem
Yârân ü ahbâb istemem
Aşkın mey’idir bes bana

Ne şems-i tâbân isterim
Ne akl ü cân isterim
Ben aşk-ı cânân isterim
Olsun bu cân kurbân ona

Aşkınla mahrem kıl beni
Hamr ile pür-dem kıl beni
Şevkınle hem-dem kıl beni
Oldur bana zevk u safâ

Âlem misâl-i Tûr’dur
Her zerresi pür-nûrdur
Aşkınla can mesrûrdur
Bî-hûş olup ister lika

Her sebze hem her terresi
Nâra vurur her zerresi
Söyler bu eşyâ nârası
“Eş-şükrü miftâhü’r rızâ”

Koy Hakkı bu şehvetleri
Hem devlet ü izzetleri
Terk eyle hep lezzetleri
İç hamr-ı aşkı dâimâ