Anne! O elinde tuttuğun zarf,
Bir ihanet anında örülmüştür
Ve zarfın içindeki kağıt
Er mektubudur görülmüştür.

Doğum günüm bugün; 3 Aralık…
Ve şafak karanlık
Bu mektubu sana yazıyorum anne
Dün sevdiğimle ayrıldık
Son mektubuymuş bana yazdığı
Bir daha yazmayacakmış
Demek sevda ayrılığa bir ay dayanırmış
Ve asker ocağında terkedilmek de varmış

Bu mektubu sana yazıyorum anne
Bugün doğum günüm; 3 Aralık…
Ve şafak karanlık
3-5 nöbetindeydim dün gece
Bir şarjörün boşluğunda içtim son sigaramı
Ve yorgan gibi örttü üstümü kar siperde

Sabaha karşı biraz içim geçmiş
Hayalin gözümün önüne geldi anne
Kız kardeşimi de verdiğinden beri sevdiğine
Bir ben bir de sen kaldın geriye

Üzülme anne, üşümüyorum
Bekliyorum elim tetikte
Bekliyorum memleketi ve seni
Ve artık beklemiyorum
Beni beklemeyen sevdiğimi
Beklemiyorum yüreğimi ve aşkımı
Soğuk siperde yalnız bırakan sevgiyi
Ve bekliyorum anne, elim tetikte
Eğer girerse menzile vurup öldüreceğim
Hem aşkı hem sevgiyi

Geçen gece karakolu bastılar
Kurşunlar yağmur gibi yağdı üzerimize
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu anne
Biliyor musun, o an hiç korkmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında kurşun yerine
Işıl ışıl yıldızlar yağıyor sanki üzerimize
Ve ölüm aklına bile gelmiyor anne
Yıldızlar yağıyor üzerimize
Ve kurşundan yağmurlar…
Ama sadece şehitler ıslanıyor anne
Canlar! Canlar gidiyor canlar…
Kim bilir ne zaman bahar?

Doğum günüm; 3 aralık…
Hiç saymadım kaç günüm kaldığını
Daha şafak karanlık

Yeni yeni bitmeye başladı, dede torun muhabbetleri
Ve yeni yeni öğrendim tokat yememeyi
Biliyor musun anne, zamanla herşeye alışıyor insan
Akşam postalları boyayıp yatmaya,
Sabah iştimaya kalkmaya,
Barut kokusuna, tüfeğe, havai fişeğe, nohuta ve kara şimşeğe
İnsan herşeye alışıyor anne

Hele bir de olmasa şu çarşı izni
Doyasıya yemek yemek ve eşe dosta telefon etmek
Hele bir de olmasa…
Herşeye alıştım da
Bir alışamadım sevdiğimin başkasına gidişine
Benden saklama anne
Sen de biliyorsun 1 haftaya kadar
Nikah masasına oturacağını
Kızma ama anne
Bu terk ediliş ya firara gebe
Ya da bir daha hiç dönmemeye
Sitemim sana değil anne
Ama bu terk ediliş ya firara gebe
Ya da bir daha hiç dönmemeye

Geçen gece yine karakolu bastılar
Kurşunlar yine yağmur gibi yağdı üzerimize
Garip gelecek belki sana ama
Ortalık bayram yeri gibi oldu anne
Biliyor musun, o an hiç korkmuyorsun
Herkes kendini bir sipere atıyor
Ve gecenin karanlığında kurşun yerine
Işıl ışıl yıldızlar yağıyor sanki üzerimize
Ve ölüm aklına bile gelmiyor anne
Yıldızlar yağıyor üzerimize
Ve kurşundan yağmurlar…
Ama sadece şehitler ıslanıyor anne!