Yananlar yanar durur, tıpkı ocaklar gibi,
Ateşi ruha vurur, her dalgası bir tipi.
Muzdarib olan ağlar, çağlayanlar utansın;
Dertli sinesin dağlar, ruhsuz ne sanar sansın!
****
Bahis açma gamsızdan, içime sis saçılır;
Nefes et kardan buzdan, gözüm gönlüm açılır.
Çoklarda yürek paslı, ölmeden ölüp gitmiş.
Bedende ruhlar yaslı, sanki işleri bitmiş.
****
Azme kemend vurulmuş, yiğitlikten yok eser;
Yorulmazlar yorulmuş, diri ölüden beter.
Başını yere koyup, inlesin inananlar;
Gönlünde Hakk’ı duyup, ağlasın uyananlar.