Ey nefsim dinle beni
Sana yan diyorum
Ateşlerin içinde yanan gibi yan
Ona can diyorum anla beni
Canımın da içinde canan gibi can
Yaprak düşerse dalından isyana
Öğütürse yaz akşamları sevda sözcüklerinde
Temmuz Ağustos uzaklaşırsa yani
Bir sonbahar iklim ağlama
El yapımı zanlar hükmederse uzun gün dostluklarına
Gece başucumda uykusuzluk ekerse gözbebeklerinin vadisine
Yüreğinin yıldızları kulağına fısıldayıp işte ağlama vakti derse
Sen yine de ağlama çünkü bize ağlamak düşmez ağlama
Yürümek düşer sevgilinin ardından
Sadece ağlamak yetmez
Güzeldir hayranı olmak Nebinin ama sadece hayranlık yetmez
Onun gibi olmadıktan sonra
Bu yol ilelebet bitmez
Ağaç gölgesinde gölgelenip yoluna devam eden yolcu gibi olmak vardı
Onun gibi olmak vardı
Şu geçen ömrümde nelere kaldın sen
Sen ki dünyanın süsüne aldandın
Yandın ağladın yine uslanmadın
Nereye bu gidiş nereye ey yolcu
Ey nefsim dinle beni
Yan diyorum sana
Ateşlerin içinde yanan gibi yan
Can diyorum ona
Ne olur anla beni
Canımın içinde canan gibi can
Alev sarsa da gözlerini bir rüzgâr soğutmaya çalışıyorum
Zamanla alevlere o rüzgârda alışıyoruz
Bilemez ki bu dünyanın bir oyunu
Bilemez ateşin içinde olduğunu
Hala yanmaktadır gözbebekleri
Ve ben ateşten bir mektup oldum da
Özgürlüğümü yaktım dünya adına
Onun adına adımı yaktım
Ve artık adına ortaktım
Rüzgârsa dilbeste olmuş nara söndürme gözyaşlarında
Ağlama çünkü bize ağlamak düşmez
Ağlama bize yürümek düşer sevgilinin ardından
Sadece ağlamak düşmez güzeldir hayranı olmak Nebinin
Ama sadece hayranlık yetmez onun gibi olmadıktan sonra bu yol bitmez
Ağaç gölgesinde gölgelenen yoluna devam eden yolcu gibi olmak vardı
Ey nefsim onun gibi olmak vardı
Şu geçen ömrümde nerede kaldın sen ki dünyanın süsüne aldandın
Yandın ağladın yine uslanmadın
Nereye bu gidiş
Nereye ey yolcu nereye bu gidiş
Nereye yolculuk nereye
Ey Yolcu
Nereye