Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum yeniden
Dağ başı yalnızlığı ölümden beter
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gel yeter
Huzur ellerinin güzelliğidir
Gözlerin karşımda mutluluk denizi
Her sabah
Soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam sen doğsan yeter
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm
Bende sabır sende naz
Gündüzünde vazgeçtiğim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğüm sen olsan yeter
Duymasa da duymasa da hiç kimse şair gönlümü
Sende karar kıldığını hiç kimse bilmese de ve içimin şerha şerha yarıldığını
Sen bil yeter bir gün dDuysan bittiğimi tükendiğimi
Ve çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek
Sen eğilsen yeter sen eğilsen yeter