Doğrusu doğudur doğduğum yer
bir esmer rüzgar getirdi buralara
tohum ekerdim bağrına toprağın
soğuktan çatlardı ellerim
göçmen kuşlar göçerdi üstümden
firezlere karışırdı ıslığım
sarp kayalara çarpardı sesim
mor sümbül nevruz çiçeği
tarlada bulgur aşı soğuk ayran
doğrusu doğudur doğduğum yer
bir esmer rüzgar getirdi buralara
yaşımın yirmi birine rastlar
neon lambalı parkta sonbahar hayalleri
duyardım dinlemezdim hep aynı şarkıyı söylerdi
bakardım görmezdim hep aynı aynayla tarardı
saçlarını
odasının ışığı sönse gözlerim görmez olurdu
elleri kuş tüyüne yaslanır
ayakları serin sularda serinlerdi
sonra en güzel baharı
zemheri gibi biçip ortasından
çekti gitti ansızın
günler kıtlık kıran oldu hayat çekilmez
dokuz yönlü üç boğumlu dertti
neşter değse de değmese de ölümdü
doğrusu doğudur doğduğum yer
bir esmer rüzgar getirdi buralara