Gelin can u gönülden el kaldırıp münacat edelim. Çünkü yarın topraktan el kaldıramayacağız. Görmüyor usun sonbaharda ağaçlar şiddetli soğuktan yapraksız kalınca boş ellerini göklere doğru kaldırarak niyazda bulunuyorlar. Allah onları elleri boş olarak göndermiyor, kaza onlara ilkbaharda hil’at giydiriyor ve kader de kucaklarını meyve ile dolduruyor. Hakkın kapısı kat’iyyen kapanmayan bir kapıdır. El kaldıranların oradan ümitsizlikle döneceklerini zannetme. Oraya âbidler ibadetleriyle, âcizler ise niyazlarıyla gelirler. Daha fazla yapraksız kalmamak için gelin o âcizleri okşayan dergâha çıplak dallar gibi el açalım=
İlâhi bize kereminle nazar kıl. Biz kullardan ancak hata sadır olur. Günah işlediğimiz affını ümit ettiğimizdendir. Ya Rabbi senin rızkınla beslendik, senin ihsan ve lütuflarına alıştık. Dilenci kerem gördüğü, nazının çekildiği kapıdan ayrılmaz. Allahım bizi bu dünyada aziz kıldığın gibi öbür dünyada da aziz kılmanı Seden umarız. Aziz eden de sensin zelil eden de. Senin aziz kıldığın kişi kimseden horluk görmez. Allahım izzetin hakkı için beni zelil etme ve günahlarımdan dolayı beni utandırma, başıma benim gibisini musallat etme. Ukubet çekeceksem senin elinden olsun. Dünyada en kötü şey bir insanın kendisi gibi birisinden cefa çekmesidir. Ya Settar, sana karşı olan mahcubiyetim bana yeter. Başkasının önünde beni mahcub etme. Başıma senden bir gölge düşerse en düşük mevki gökler olur. Ya bir de saadet tacını ihsan edersen başım nerelere yükselmez. Beni sen kaldır ki, kimseler düşüremesin. Beni sen kaldır ki kimseler düşüremesin.
Günahım çok avareyim sevabım yok biçareyim ya Rab ya Rab ya Rab ya Rab
Kime yalvarayım inayet kıl ya Rabbena inayet kıl ya Rabbena inayet kıl ya Rabbena