Günlerden Cum’a günüydü, Abdülkadir Geylani hazretleri cemaatiyle beraber dergâhtan camiye gidiyorlardı. Bir ara yoluna bir grup Hristiyan başlarında bir rahip önüne geçti. Rahip haykırdı=
Dur Ya Abdülkadir, Ya Gavs.
Abdülkadir Geylani Hazretleri=
Buyur ey rahip ne istiyorsun diye karşılık verir.
Rahip=Ya Abdülkadir görüyorum ki büyük saltanatın var, etrafında binlerce cemaatin var ama buna rağmen niçin gerçekleri söylemiyorsunuz diye söyler.
Atından iner Abdülkadir Geylani Hazretleri=
Ey rahip sen ne demek istiyorsun diye söyler.
Rahip=Ya Abdülkadir Ya Gavs bizim peygamberimiz İsa sizin peygamberinizden üstün olduğuna göre niçin bunu halktan gizliyorsunuz diye söyler.
Abdülkadir Geylani Hazretleri bunun ispatı nedir diye sorar, ey rahip
Rahip bizim peygamberimiz ölüleri diriltirdi ama sizin peygamberinizin böyle bir mucizesi yoktur der.
Bunun üzerine Abdülkadir Geylani Hazretleri bütün ihtişamıyla şöyle diyordu=
Ey Rahip ben peygamber değilim yalnız peygamberim Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V.) efendimizin ümmetinden biriyim. Peki ben böyle bir şey gerçekleştirirsem bizim peygamberimizin üstünlüğünü kabul edip müslüman olur musun der.
Rahip ve yanındaki Hristiyanlar birden şaşırırlar. Ölüyü nasıl diriltirsin ya Abdülkadir der.
Bunun üzerine ey rahip bana bir mezar göster, göster de gör Allahın Resulünün büyüklüğünü ve hep beraber bir mezarlığa giderler ve Ya Abdülkadir işte bu mezardakini tanıyorum bunu dirilt de göreyim der.
Alaylı bakışlarla Abdülkadir Geylani Hazretlerine bakıyorlardı Hristiyanlar ve rahip. Bunun üzerine ölünün başına gelen Abdülkadir Geylani Hazretleri bir müddet düşündükten durduktan sonra
Ey Âdemoğlu Allah’ın izniyle kalk ve diril diye söylendi ve o anda bir ihtişam ve bir ürperti yıllar önce ölmüş toprak olmuş bir mevta toprağı yara yara dirilmiş mezarın üzerine oturmuştu. Bu sahne karşısında müslümanlar ağlıyor, Hristiyanlar ve rahip tir tir titriyorlardı, şaşırmışlardı, neye uğramışlardı düşünüyorlardı. Bunun üzerine rahip can u gönülden şöyle seslenir=
Ya Abdülkadir Ya Gavs inandım inandım ki Hz. Muhammed Mustafa en üstündür, inandım diyordu inandım diyordu. Müslüman olmam için ne gerek söyle söyle diyordu ve o anda kelime-i şehadet getirip Abdülkadir Geylani Hazretlerinin dizlerinden aşağı yere yığılıp bayılıyordu. Ardından Hristiyanlar gelip teker teker müslüman oluyor, o anda gözleri yaşlı bu keramet karşısında şaşıran Abdülkadir Geylani Hazretleri şu açıklamayı yapar ve oradan ayrılırlar=
Ey kardeşlerim bu kerametler bizim üstünlüğümüzü göstermez, bu kerametler Allah’ın kulları üzerinde bir rahmeti bir merhametidir. Allah kullarını seviyor, bir kulunun bile cehenneme girmesini istemiyor. Öyleyse haydin namaza, haydin Cum’a’ya, haydin felaha, haydin kurtuluşa, huzura huzura huzura.