Dem-i vaslun irişse çeşm-i âşıkda bükâ artar
Sular tugyân ider evvel bahâr oldukça mâ artar

(Ey sevgili! Sana kavuşma zamanı gelse âşığın gözünde gözyaşları artar. Buna şaşılmamalı, çünkü ilkbahar geldiğinde sular coşup taşar, artar.)

Kıyâs eyler mi Nîl-i Mısra ol Yûsuf-likâ yaşum
Anun mikyâsı yokdur turmaz ol mâ dâ’imâ artar

(Güzellikte Hz. Yusuf gibi olan sevgili benim gözyaşımı Mısır’daki Nil’le mi kıyaslıyor acaba? O gözyaşlarını kıyaslayacak bir ölçü yok maalesef. Daima artarak akıyor. )

Bu nüh dûlâbı gerdân eyleyen seyl-âb-ı eşkümdür
Yaşum ser-çeşmesinden bahs idersem mâ-cerâ artar

(Bu dokuz dolabı döndüren sel gibi akan gözyaşlarımdır. Gözyaşlarımın pınarından bahsedersem, konu uzar gider. )

Sular çaglar tuyûr âvâzesinden kûh-sâr inler
Bahar eyyâmıdur şimden girü sît u sadâ artar

(Kuşların sesinden sular çağlayıp akar, dağlar da inler. Artık bahar günleri gelmiştir. Seslerin artması doğaldır.)

Güzellik burcına bir mâh-ı nevdür ol hilâl-ebrû
Çerâğ-ı hüsnine günden güne turmaz ziyâ artar

(Kaşları hilale benzeyen sevgili güzellik burcuna yeni doğmuş bir ay gibidir. Güzelliğinin ışığı günden güne hiç durmaksızın artmaktadır.)

Dil-i dervîş-i dil-rîşün du’â-yı subh-gâhından
Belâlar eksilür câh u celâl u kibriyâ artar

(Gönlü yaralanmış olan dervişin dilinden sabah vakti edilen dualar neticesinde belâlar eksilir. Makam, celâl ve büyüklük artar. )

Toyılmaz hân-ı ihsâna kanâ’at gelmez insâna
Kerem gördükçe ey Bâkî gedâlardan recâ artar

(Sevgilinin ihsan yemeğine hiç doyulmaz. İnsan o yemeğe kanaat edemez. Ey Bâkî! Dilencilerin iyilik gördükçe, istekleri artar.)

* * * * *

Fermân-ı aşka cân ile var inkıyâdumuz
Hükm-i kazâya zerre kadar yok inâdumuz

(Bizim aşkın fermanına, hükümlerine canımızla birlikte boyun bükmüşlüğümüz vardır. Allah Teâlâ tarafından kader olarak bize çizilen hükme de zerre kadar inadımız yoktur. Ona boyun bükmüşüz.)

Baş eğmezüz edânîye dünyâ-yı dûn içün
Allâhadur tevekkülümüz i’timâdumuz

(Bu değersiz dünya için, dünyanın içindeki alçak insanlara boyun bükecek değiliz. Bizim tevekkülümüz, itimadımız, güvenimiz tamamen Allah’adır.)

Biz müttekâ-yi zer-keş-i câha tayanmazuz
Hakkun kemâl-i lutfınadur istinâdumuz

(Biz altın kakmalı makam ve mevki asâsına asla dayanmayız. Bizim tek dayanak noktamız Allah’ın lutfunun kemalinedir. )

Zühd ü salâha eylemezüz ilticâ hele
Tutdı eğerçi âlem-i kevni fesâdumuz

(Bizim fenalığımız bütün varlığı kaplasa da biz hiçbir zaman (sadece cennet ya da dünyevî bir kazanç elde etmek için) asla ibadet ve taate sığınmayız. )

Meyden safâ-yı bâtın-ı humdur garaz hemân
Erbâb-ı zâhir anlayamazlar murâdumuz

((Şiirlerde sürekli kullanılan bir kelime olan) şaraptan kastımız kalbimizin saflığı ve temizliğidir. Sadece dış görünüşe bakıp, bizim iç yüzümüzü anlayamayanlar bundan neyi murat ettiğimizi elbette anlayamayacaklar.)

Minnet Hudâya devlet-i dünyâ fenâ bulur
Bâkî kalur sahîfe-i âlemde adumuz

(Allah’a binlerce kez şükür olsun. Dünyada erişeceğimiz saadet, mutluluk ve makamlar elbette son bulacaktır. Oysa bizim adımız dünya sayfasında sonsuza dek kalacaktır / Ey Bâkî, bizim adımız sonsuza kadar dünya sayfasında elbette kalacaktır.)