Nite ki bu gönlüm evi aşk elinden taşa gelir,
Nice yüksek yürür isem, aşk başımdan aşa gelir.

Nice ki söylesem razım, söyleyemem kimseneye,
Gider bu sabrı kararım, dost önüme düşe gelir.

Ben bilirim ahvalimi, bencileyin er ne bile,
Benim görene sevdiğim, ne sevmektir hoşa gelir.

Hey nice sabreyler ise, dost yüzünü gören kişi,
O hakikat gördüm diyen kendözünden şaşa gelir.

Maşukanın tecellisi, türlü türlü renkler olur,
Bir şivede yüz bin gönül, uş hemişe cuşa gelir.

Onun gibi padişaha kimin gözü duş olursa,
Sultan-ı vakt oldu ise aklından o şaşa gelir.

O dost ile benim işim, bulut ile güneşleyin,
Bir dem hicabı sürülür, bir dem hicap başa gelir.

Eğer bana sorar isen canı yokdur şu kişinin,
Maşuka sevmekden artık gönlüne endîşe gelir.

Acep yine miskin Yunus aşktan artık sevdi meğer,
Zira ki bu aşktan yeğrek hiç yok durur başa gelir.