Ya İlahi ger sual etsen bana,
Anında veririm cevabım sana.

Ben bana zulmeyledim ettim günah,
N’eyledim n’ettim sana ey padişah?

Gelmeden dedin hakıma kem diye,
Doğmadan dedin asa Adem diye.

Sen ezelde beni asi yazasın,
Doldurasın aleme avazesin.

Her ne dilersen hakkımda işledin,
Ne tuşa durdum ise sen tuşladın.

Ben mi düzdüm beni, sen düzdün beni,
Pür ayıp niçin yarattın ya Gani.

Gözüm açıp gördüğüm zindan içi,
Nefs ve heva pür dolu şeytan içi.

Haps içinde ölmeyeyim diye aç,
Mismil ve murdar yedim bir iki kaç.

Nesne eksildi mi mülkünden senin,
Geçti mi hükmüm ya hükmünden senin.

Rızkın alıp seni muhtaç mı kodum?
Ya öğünün yiyerek aç mı kodum?

Kıl gibi köprü yaparsın geç diye,
Geçerken kevser şarabın iç diye.

Kıl gibi Sırat’dan Adem mi geçer?
Ya üzülür, ya dayanır, ya uçar.

Yine fazlındır kulunu geçiren,
Geçerken kevser şarabın içiren.

Kulların köprü yaparlar hayr için,
Hayrı oldur ki geçeler seyr için.

Pes gerek ki orda sağlam ola ol,
Kim görürse desin işte doğru yol.

Terazi kurdun günahım tartmaya,
Kastedersin beni oda atmaya.

Terazi ona gerek bakkal ola,
Ya bezirgan tacir ya aktar ola.

Her günah murdarların murdarıdır,
Hazretinde yaramazlar karıdır.

Pes niçin murdarı açıp tartasın,
Sen gerek lütfunla onu örtesin.

Şimdi dersin seni oda vurayım,
Şerri bir denk arttı ise göreyim.

Şerri azaltmak gerektir hayrı çok,
Hayrı olmayanlar oldu orda yok.

Sen Basir’sin hod bilirsin halimi,
Pes ne hacet tartasın amelimi.

Haşalillah senden ey Rabbülenam,
Sen temaşa kılasın ben hoş yanam.

Geçmedi mi intikamın öldürüp,
Çürütüp gözüme toprak toldurup.

Bir avuç toprağa bunca kilükal,
Neye gerek ey Kerimi Zülcelal.

Kara kıldan çünkü ağardı ak kıl,
Bu cihan sevdaların elden kogıl.

Çün Yunus’tan gelmedi hergiz ziyan,
Sen bilirsin aşikare ve nihan.

Olmasın bizden sana ayrık cevap,
Söz budur vallahi alem bissevap.