Peygamber Efendimiz (s.a.v.), Hazreti Ebubekir, (r.anh) kendisine namazda ve evinde okuyacağı bir dua öğretmesini isteyince, ona şu duayı öğretti:
“Allahümme inni zalemtu nefsi zulmen kesîra. Ve la yağfiruzzunube illa ente. Fağfir li mağfiraten min ındik. Verhamni inneke entel Gafurur Rahim.”
“Allâh’ım! Ben kendime çok zulmettim. Günahları ancak sen bağışlarsın. Beni kendi katından bir bağışlama ile affeyle. Ve bana merhamet et. Çünkü sen bağışlaması ve merhameti en çok olansın.” (Buhârî, Ezân, 149)