ŞEYTAN DER Kİ; “Ey insan ! Allah seni affeder
Cehennem korkusunu, etme kendine keder.
Vur patlasın davullar, çal oynasın göbekler;
O tertemiz kalbine, şahid olsun melekler…

Bak.. Yarışı kazandın, geçtin beni kibirde;
Şampiyonluk kupanı, alacaksın kabirde.
Doyumsuz şehvetinle, yıkmalısın bendini;
Sen, küçük bir ilâhsın, ödüllendir kendini…

EY İNSAN ! Yanılıp da, zekât derdine düşme;
Kazandığın serveti, miskinlerle bölüşme.
Yoksa, gözlerden düşer, takımdan elenirsin,
Sonunda nâmertlere, el açar dilenirsin.

Üzülme.. Etrafında, varsa namaz kılanlar;
Bil ki; onların hepsi, kalbi kirli olanlar.
Oysa; “çağdaş”lar için, Allah’ın affı kesin;
Sen, kalbini temiz tut, müftü ne derse desin…

Hele bu genç yaşında, haccı düşünme sakın;
Bırak.. Elinde kalsın, şu iki duble rakın.
Niçin bunu kendine, bu kadar dert edersin ?
Çok istiyorsan eğer, yaşlanınca gidersin…

Ölümü hiç düşünme, aldırma tabutlara;
Sen, secdeye devam et nefsindeki putlara.
Bil ki; ölüm korkusu, mutluluğa tuzaktır,
Oysa.. Yıldızlar kadar, ölüm sana uzaktır.

Korkma.. Dünyada varken, benim gibi bir dostun;
O kurtlar sofrasında, delinmez artık postun…
Sen, beni görmesen de, ben seni görüyorum;
Gece gündüz demeden, yanında yürüyorum.

Hani var ya, o senin; namus, şeref dediğin,
Fındık, fıstık gibidir, zevkin için yediğin.
Aldırma.. Üç beş yobaz, seni ayıplasa da;
El üstünde olursun, paran varsa kasada..”

ŞEYTAN DER Kİ; “Ey insan ! Seni kıskanıyorum;
Bazen yalanlarına, ben bile kanıyorum.
Ne var ki; seviyorum, şu isyankâr huyunu;
En sonunda çıkardın, ahlâkın da suyunu…

Görüyorsun.. Çöküyor, ailede zeminler;
Üç gün bile sürmüyor, evlilikte yeminler.
Zinâdan korkuyorsan, ellerini yıkarsın;
Cehenneme girsen de, biraz yanar çıkarsın…

Bil ki sen, ölür ölmez, silecekler adını;
Şimdi çıkarmaya bak, şu dünyanın tadını.
Vicdanın kirlenirse, onu gizler, saklarsın;
Bir dilenci görünce, üç kuruşa paklarsın…

“Kul hakkı” filan diye, üzme tatlı canını;
Bak.. Melekler yazıyor, muhteşem destanını.
Unutma ki bu dünya, münâfıklar cenneti;
Gör ki; bütün milletler, alkışlıyor cinneti…

Bu dersler sana yeter, artık özgürce yaşa;
Makam, mevkî, para, pul, putlarınla başbaşa.
Sen îtibar ettikçe, bu dostunun lafına;
Kolayca katılırsın, o müşrikler safına.

ŞEYTAN DER Kİ; “Ey insan ! Tanrıların hayli çok;
Sana rakip olamam, bende Bir’den başka yok.
Bu güzel sohbetimiz, kalmasın böyle yarım;
Son sözlerim şudur ki; ben Allah’tan korkarım..”