Dinleyin ey insanlar ! Benim adım adâlet,
Yeryüzünde her zulme, ettiniz beni âlet.
“Ahlâk” diyen herkese , vahşetle kükrediniz,
Çağdaşlığı, şehvetin üstüne yüklediniz.

Yeryüzünde saltanat kurdunuz cübbelerle,
Kutsala harb açtınız, o zorba züppelerle.
Kibir bataklığında, vehimlere daldınız;
O fosil beyninizi, tartışılmaz kıldınız.

Dinleyin ey insanlar ! Benim adım adâlet,
Sayenizde hukuku, teslim aldı cehâlet.
O çirkin çehrenize, beni maske yaptınız;
Firavunlar misâli, kendinize taptınız.

Sandınız ki adâlet; kedi-fare oyunu;
Kudurmuş kurtlar gibi, katlettiniz koyunu.
Bu oyun, tutsa bile, şimdilik bu pazarda,
Bilin ki; her oyunun, rövanşı var mezarda.

Dinleyin ey insanlar! Benim adım adâlet,
Ancak benimle vardır, bir insanda asâlet.
Ebediyyen haktadır, hukuktadır üstünlük,
Unutmayın ki; zulmün, ömrü ancak bir günlük!