Bazen bir seraptır, görünür çölde,
Bazen bir nilüfer, batak bir gölde.
Daha ne tuzaklar, gizli bu yolda;
Hepsi seni bekler, genç arkadaşım.

Sahneleri gör ki; başsız ayaklar;
Türlü oyunlarla, nefsini yoklar.
Ekrandan atılan, zehirli oklar;
Seni hedef seçti, genç arkadaşım.

Kimi şarkılarda, düşer cinnete,
“Sürgün”ü eş koşar, Yüce Cennete.
Alkış denen, o esrarlı illete;
Kapılmak hüsrândır, genç arkadaşım.

Nefsine hükmeden, Hakk’a yönelir,
Vicdanı dinlemek, nefse zor gelir.
Her yanlış adımda, “sırat” incelir;
Bunu bil de yürü, genç arkadaşım.

Heybetle durdukça, İslâm neferi;
Bitmez, bu kudurmuş haçlı seferi.
Yoktur yüreğinde, korkunun yeri;
Sen, şehid oğlusun, genç arkadaşım.

Sözde, “uygar” denen, şer odakları;
Hepsinde maskedir, “insan hakları”.
Ceddin de tanırdı, bu alçakları,
Oyun, aynı oyun, genç arkadaşım.

Bu koşu, mukaddes vatan yarışı;
Îmân bedelidir, her bir karışı..
İblis kuklasının, sahte barışı;
Aldatmasın seni, genç arkadaşım.

Dünyayı kuşatan, bu kan kokusu;
Beşer tarihinin, temel dokusu.
Yine dünkü gibi, dört yanın pusu;
Sana uyku haram, genç arkadaşım.

Şimdi bu cephede, nöbet senindir,
Yüreğinde Kur’ân, bayrak tenindir,
Peygamber hırkası, çelik yenindir,
Allah seninledir, genç arkadaşım.