Bir karanlık yol başladı beşikten,
Adres sordum.. Gördüğüm her ışıktan.
Her biri, bir kapı gösterdi lâkin;
Dostu bulamadım.. Döndüm eşikten.
****
Ana dedim.. Şefkâtine yaslandım,
Umut pınarımdı, kurumaz sandım.
Murâdı ben değil, toprakmış meğer;
En susuz günümde, çâresiz kaldım.
****
Gençlik dedim.. Düşlerimle avundum,
Serapları, deryâ diye savundum.
Kapladı gönlümü, hevâ sisleri,
Sahte sabahlara, sevgimi sundum.
****
Evlât dedim.. Otağ kurdum bağrıma,
Gün geldi de, ses vermedi çağrıma.
Ne dermanım kaldı, ne dilde ferman,
Bir kaş çatsa, gider oldu ağrıma.
****
Kardeş dedim.. İlâç sandım yaraya,
Sinsi şeytan, hased soktu araya.
Mîras dedi, yıktı gönül hânemi;
Nefsin mâbedinde, taptı paraya.
****
Dostum dedim.. Sır yükledim üstüne,
Satmaz dedim, beni asla dostuna.
Lâkin döndü devrân, dağıldı sisler;
Baktım ki; bürünmüş riyâ postuna.
****
Servet dedim.. Hırs kapladı gözümü,
Unutturdu.. Toprak olan özümü.
Bağ bahçe kurdum da, bir fukarâya,
Veremedim, üç beş salkım üzümü.
****
Makam dedim.. Buldum güyâ asâlet,
Mührümü eyledim, işrete âlet.
Hoş geldi nefsime, alkış sesleri;
Aklımı başımdan aldı cehâlet.
****
Yok günümde, isyan ettim ahdıma,
Tok günümde, râzı oldum bahtıma,
Saray kurdum, nice kibir taşından;
Bir kıvılcım sebep oldu tahtıma.
****
Ne cânânda vefâ buldum, ne canda,
Ne makâmda, ne şöhrette, ne şanda.
Aradım; gördüm ki, yok bana YÂ RABB !
Senden başka Cânân iki cihanda.