Seni çok sevdim sessizliğin ortasında dışarıda yağan yağmuru dinler gibi
Sonra şöyle bir nefes çekip toprağı koklar gibi sevdim
Yere düşen her bir damlayı toprağa düşen her bir damlayı
İkimizin kavuşmasına benzetiyordum
Ben yağmur olup binlerce on binlerce sana geliyor on binlerce kez sana kavuşuyordum
Sonra sonra sevdamızı aşkımızı o daralmış yürekleri ferahlatan insanın içini açan o yağmur sonrası kokuya benzetiyordum
Ben yağmur oldukça ve yağdıkça sevda kokacaktı bahar kokacaktı her yer
Sen ve ben yağmur ve toprak
Sonra ben seni…
Yine bir gece yarısı sevdim, sen en derin uykularındayken sevdim,
Seni bir gece yarısı ellerim cebimde pervasızca, kaygısızca, tüm sıkıntılarımdan arınırcasına dolaşırken sevdim.
Sabahın serin yeli okşarken yanaklarımı, sen içimde bir titreyiş oluyordun.
Sabahın yeli bile kıskanıyordu aşkımı ve seni hatırladıkça,
Tüm soğukluğuyla kucaklıyordu beni, içimi titretircesine…
Ben de soğuğa inat, her şeye inat, ayrılığa şu kocaman özleme, hasrete inat, senin hayaline sarılıyor ve yalnız seninle ısıtıyordum içimi…
Biliyordum…
Az sonra güneş tüm heybetiyle görünecekti dağların ardından,
Ve hayalin, o vazgeçemediğim hayalin, kanat açacaktı körfeze doğru bir kuş misali.
Biliyordum…
Ben yine gecenin bir yarısına kadar yine hayalini arayacaktım ama sen olmayacaktın
Ben yağmur sen toprak sen bahar ben yaprak hayallerim gibi sevdim seni
Çok seviyorum seni ve küçük penceremi ve çocukluğumu sever gibi
Çok seviyorum seni ve küçük penceremi ve çocukluğumu sever gibi
En sevdiğim, hiç vazgeçemediğim şarkılar kadar sevdim seni.
Defalarca duymak istiyordum.
Hani kelimelerin tükendiği, artık sessizliğin hüküm sürdüğü o anlar var ya sabahın dinginliğini sessizliğini anımsatan,
İşte o an her şeyi başa alıp tekrar tekrar dinlemek istiyordum seni…
Seni o kadar çok seviyorum ki!
Yüzün en sevdiğim manzaraydı benim için.
Yüzüne bakınca evimin en sevdiğim odasının küçük penceresinden izlediğim manzara geliyordu aklıma gözlerinde sabah güneşinin neşesini ışıltısını yüzünde bana gülümseyen kuşları görüyordum ve seni öptüğümde bir tanem bu manzarayı seyrederken yudumladığım sıcacık çayım geliyordu aklıma
Şimdi senden uzaklardayım…
Ama hemen yanıbaşımda evimin şirin, küçük penceresi…
Ve her doğan güneş bir bakışın, beni selamlayan her kuş bir gülüşün ve içtiğim her yudum çayımdan…
Sıcacık bir öpüşün oluyor bana…
Seni, en sevdiğim anılarım kadar sevdim, çocukluğum kadar…
Ve ancak çocukluğum kadar özlüyorum seni.
Sen çocukken dokunmaya kıyamayıp dakikalarca yanında oturduğum papatya çiçeğim
Sen, beraber saklambaç oynadığım arkadaşlarım,
Sen… Masumiyetimdin…
Yokluğun çocuksu hüzünlerdi,
Yokluğun en büyük hasretti bana…
Şimdilerde yokluğunlayım.
En büyük hasretlerdeyim, en büyük özlemlerde….
Seni çok özlüyorum, en sevdiğim anılarım gibi ve bir tanem seni çok seviyorum ve yağmuru ve gece yarısının dinginliğini ve küçük penceremi ve çocukluğumu sever gibi seni çok seviyorum çok seviyorum
Ben yağmur sen toprak sen bahar ben yaprak hayallerim gibi sevdim seni
Çok seviyorum seni ve küçük penceremi ve çocukluğumu sever gibi
Çok seviyorum seni ve küçük penceremi ve çocukluğumu sever gibi