İnsan şeytana direndiği kadar Rabbine yaklaşan
Rabbine yaklaştıkça şeytandan uzaklaşan
Rabbinin katından bir kıymet insan
Meleklerin arkadaşı topraktan yaratılan
Şeytan büyüklenen hem de Rabbin emrine
Ateşten yaratılan ateşlere atılan
İnsan şeytanca kandırılan gafilce ve ustaca avlanan bir ceza ile Cennetten dünyaya imtihana salınan
Pişman oldu insan ağladı Âdem ağladı Havva
Affedildiler ve çoğaldılar durmadan
Şeytan mühlet almış kıyamete dek
Görevi tuzak kurmak çelme vurmak
Cennete koşanları yolundan yuvarlamak
Böyle başladı savaş
Sürüyor hala sürecek daha Rabbin iznine kadar
İnsanın öyküsü Cennette başladı Cennete ulaşıncaya kadar
Şeytanla nice savaşlar yaşadı
İnsan şeytana direndiği kadar Rabbine yaklaşan
Rabbine yaklaştıkça şeytandan uzaklaşan
Rahman’dır Rahim’dir o anlayamayacağınız kadar
Ağaçlar kalem denizler mürekkep olsa anlatamayacağımız kadar
İblis galip gelince azdı hazırlandı insana
Sarıldı tuzaklara
Allah acıdı kullarına
Peygamberler gönderdi çağrı verdi onlara
Her çağrıda ikaz vardır
Uzak durun o büyüklenen İblis’ten
O İblis’e tabi olan habisten
Allah birdir eşi benzeri yoktur en güzel isimler onundur hüküm ancak O’nundur
Dönüş O’nadır
Çağlar çağları izledi
Şeytan durmadan vesvese verdi
Allah Nebiler gönderdi
Bu Kutlu çağrı uğrunda nice Nebiler durmak bilmeden İblis’e göğüs gerdi
Peygamberler insanlara karşılık beklemeden yol gösteren önderler
Balık karnında firavun karşısında ateşler ortasında ve nihayet Hira’da
Denenen sınanan
Rabbin inayeti ile saptırılmayan önderler
Hep ışık saçarak önümüze yürüyenler onlara ve onlara tabi olana selam olsun
Onları kutsal çağrı ile kuşatılıp gönderene hamdolsun
Cahiliye vesvesenin hayatı kuşatması
İblis ve dostlarının hayat hakkı bulması
Yetimler gözyaşına mazlumların kanına kahkaha atılması
İşte Mekke ve Medine’de böyle bir gece uzar
Gece içinde gözler yıldızlara bakıp da işaret beklemedeler
Yahudi ve Nasranîler yine mağlup olmuşlar Allah’ın kitabına helal haram katmışlar
Zayıflar eziliyor ezilenler ezildikçe daha çok
Ezenler gelişiyor gece uzuyor zulüm büyüyor
Uzanan çöller boyu her şey sükût içinde
Bir müjdeci bekliyor
Kumlar kulak kesmiş Hira Kâbe ve dünya esnemeyi unutmuş
Baharı haber veren müjdeyi bekler olmuş
Yıl 571
Sevinçten çıldırsa yeridir dünya
Bir nur iniyor dünyaya
Karanlık dünyayı nura boğmaya
Babası Abdullah onu göremeyecek
Annesi Âmine onu dünyaya getirip ölecek
O öksüz ve ümmi olarak büyüyecek
Halime sütannesi Ebu Talip amcası
Bir nur duyuyor karanlığın bağrında
Bereket saçar ayak bastığı yerin ardına
Mucizeler
Çöller
Ve hakikate ayarlı gözler
Sezilmektedir
Beklenmektedir
İki cihan güneşi Mekke’de koyun gütmektedir
Derinlik hayâ ve vakar cesaret basiret
Ve hepsinin üstünde el Emin
Ahlakın kaçıştığı Mekke sokaklarında o tek başına Emin
Doğru söyleyen hile bilmeyen
Her konuda güvenilen güzelliğin örneklerini ondan aldığı
Taşıdığı güzelliklerle birlikte büyüyor