Attığım her adım benden uzakta
Bastığım her yerde yokmuşum meğer.
Çırpınırken ben denilen tuzakta
Ben bana saplanan okmuşum meğer.

Aklım kumsal iken ben toz paresi
Çıktıkça yükseğe alçalır oldum.
Düşündüm derdimin nedir çaresi
Susarak konuşmak sonunda buldum.

Esrarlı vuslata bir adım kala
Hasretin vecdiyle ben kement attım.
Yürekte boğulmak ne güzel bela
Battıkça kurtuldum çıktıkça battım.

Görünmez cevheri buldum diyerek
Körlüğü kör ettim deli bir taşla.
Bilmeyi bilmeden bildim diyerek
Boşluğu doldurdum dolu bir boşla.

Nasılların sebebini sorarken
Sualimi cevapladım niçinde!
Çokluğumda yokluğumu ararken
Yalnız kaldım yığınların içinde.

Satır satır böldü beni heceler
Her kırkımı kırda yardım savuştum
Boşluğumu kucakladı geceler
Sessizlikte gürültüyle boğuştum.

Varda yoku haykırırken her seda
Aklım ki aklımı başımdan aldı
O’na gidiyorum bana elveda
Sonsuz olan sona bir nefes kaldı.