İnn-e lir Rahmân-i tarfen kadr-i enfâs-il verâ
Küllü mer’in sâlik-ün nechâ kadîmen bil-hevâ
Men lehû akl-ün nech yektedî bil-Mustafâ
Kad enârel-aşk-ı lil-uşşâk-ı munhâc-il Hüdâ

Cümle eşyâya birer hâlet konulmuştur tamâm
Birbirinden bazı nâkıs bazın isti’dâtı tâm
Meşreb-i alâ olan neş’e nedir hâsıl kelâm
Aşktır ol neş’e-i kâmil kim andandır müdâm

Gülşen-i vahdet çü kalb-i emr-i râm-ı aşktır
Lezzet-i vuslat heman ancak müdâm-ı aşktır
Terk-i kevneyn eyleyen mest-i müdâm-ı aşktır
Vâdi-i hayret hakîkatta makâm-ı aşktır

Ârifin aşk-ı İlâhîden yeğ olmaz hemdemi
Nûş edip sahbâ-yi zâtı can olur her bir demi
Mazhar ana ayn-i zâhir görünür gider gamı
Eylemez halvet sarâyi sırr-ı vahdet mahremi

Ehl-i Hakk olmak dilersen zevk-ü tâat terkin et
İçini sâf eyleyi gör var kiyâfet terkin et
Pend-i gûş eyle basîretle sefâhet terkin et
Ey ki ehl-i aşka söylersin melâmet terkin et

Varlığın mahvetmek oldu âyîn-i erkân sâdıka
Kalbini yakmak gerek ânın demâdem bârika
Âşık oldur gitmeye her dem başından sâika
Aşk gülünü çekti hatt-i harf vücûd-ü âşıka

Ey Niyâzî ibtidâsız zevk buldun aşktan
Yârin isbâtında ( Lâ ) sız zevk buldun aşktan
Dâim-ü bâkî fenâsız zevk buldun aşktan
Ey Fuzûli intihâsız zevk buldun aşktan